ဘ၀ဆုိတာကုိ......
ငါငယ္ငယ္ကလြယ္ကူစြာေဆာ့ခဲ့ရတဲ့
ေလယာဥ္စကၠဴေခါက္နည္းေလာက္လုိပဲထင္ခဲ့တာ..။
ေလာကရဲ့ရင္ခြင္ေအာက္
ငါေရာက္ရွိေတာ့
ငါေဆာ့ခဲ့တဲ့
ေလယာဥ္ေခါက္ကစားနည္းလုိ...
ငါျဖစ္ခ်င္တဲ့ပုံစံ.....
ငါလုိသလုိပုံသြင္း.....
ငါကုိယ္တုိင္ေတာင္ေခါက္ခ်ိဳးလုိ႔မရတဲ့....
အခ်ိန္ေတြ........
ေန႔ရက္ေတြ..........
အိမ္မက္ေတြ...........
ဆႏၵေတြ.......
အခ်စ္ေတြ......
ဘာမွျဖစ္မလာခဲ့ဘူး....။
ေလာကႀကီးကုိ
အႏူိင္ယူဖုိ႔အႀကိမ္ႀကိမ္ ငါႀကဳိးစားခဲ့ဖူးတယ္..။
ငါလုပ္ခ်င္တာေတြကုိငါလုပ္မယ္...
ငါသြားခ်င္တဲ့လမ္းကုိငါေလွ်ာက္တယ္..
ငါမွန္တယ္ထင္ရင္ငါဘ၀ကုိငါထုဆစ္မယ္..
ငါျဖစ္ခ်င္တာေတြကုိ ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္...
ငါလုိခ်င္တာကုိငါရေအာင္ယူမယ္.....။
ေဟာ...
ငါမွားသြားေတာ့
ဒီငနဲက ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးနဲ႔စုိက္ၾကည့္ေနလုိက္တာ..။
သူကပဲႏူိင္သြားတာလား..
ငါကပဲရႈံးနိမ့္တာလား...
`` မဟုတ္ဘူး ´´.....
ငါအပါ၀င္....
လူေတြအားလုံးက..
ကုိယ္.....ျဖစ္.......ခ်င္.....တာ.....ေတြ
ျဖစ္......ခ်င္.....သ.....လုိ....မ....ျဖစ္....ရ....တဲ့
အ.......ခါ.......ေတြ.........မွာ
ကံၾကမၼာကုိအျပစ္တင္တတ္ၾကတယ္။
အမွန္ေတာ့..............`` ဒါ ´´
ငါတုိ႔ေတြက်င္လည္ေနရမယ့္
ကံစီမံရာေလာကဓံတစ္ရပ္ပါ.....
ေလာကႀကီးမွာအျပစ္မရွိပါဘူးေလ......။
Dear Angel.....(23)
-
ချစ်သော အိန်ဂျယ်.....,
LTNS....
ကိုယ်အရင်တုန်းက တစ်ခါပြောပြဖူးတာ မှတ်မိသေးလား? အဲဒီလူတစ်ယောက်သေသွားရင်
သူ့အသုဘကိုတောင် သွားမပို့ဘူးလို့ ပြောဖူးခဲ့...
11 hours ago
0 ေယာက္မွတ္ခ်က္ျပဳ:
Post a Comment