ငါ....... လူၾကမ္း။
သံမဏိ ပန္းတစ္ပြင့္သာ....
ဖူးပြင့္, ေမွ်ာ္တမ္း
ကမ္းခဲ့မိ ရနံ႔ေ၀း....
အပြင့္ၾကမ္း ထာ၀ရ မႏြမ္းေၾကေသာ္ညားးး
နန္းထက္ေန..ေမတစ္ပါးေၾကာင့္
စမ္းပ်က္ေျမ တစ္ျပည္ခါးသလို
လြမ္းသက္ရွည္..ေျမအၾကားမွာ
ေဟာ.......
(ပန္းခက္ေတြ)
ေၾကြသြားပါေရာလားးးးး။ ။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
.....................................................................................
မခုိ႔တစ္ရုိ႔တစ္ခါမွ မပြင့္ဖူးဘူး
ေနျပင္းျပင္းထဲမွာမွ ေခြ်းစက္နဲ႔
ရဲရဲပြင့္မီးခဲထဲမွာမွ ျပာမႈန္႔နဲ႔
ရဲရဲပြင့္ခ်စ္တာထက္ ပုိခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း
ဘယ္လုိစာလုံးေပါင္းမလဲ
ေ၀ခြဲရခက္ေနရင္ ရက္ရက္စက္စက္မုန္းလုိက္ပါ
ၿပဳံးၿပဳံးႀကီး ငါငုိေနမယ္....။
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ)
0 ေယာက္မွတ္ခ်က္ျပဳ:
Post a Comment