ကဗ်ာငုိတဲ့...ည

၁၅.၀၆.၂၀၁၀.....
အမွတ္တရ ေန႔ေလးၿဖစ္ခဲ႔တယ္...
တရက္ထဲ တခ်ိန္ထဲမွာ လူ(၂)ေယာက္
အသဲကြဲခဲ႔တယ္...

အသည္းကြဲတဲ႔ေန႔မွာပဲ
အလြမ္းေတြက ယိုဖိတ္ေသဆံုး
ႏွလံုးသားေတြရဲ႕ေလာင္ၿမိဳက္မႈက
ယံုတမ္းပံုၿပင္လိုလြင္႔ပါးသြားရ

ဒီလိုပါပဲ....
အတိတ္မဲ႔တဲ႔ညေတြမွာ
အနာဂတ္ေတြက
သက္ၿပင္းေငြ႕ေငြ႕ေလးပင္႔သက္ခ်

အဲဒီညမွာပဲ
အတိတ္..အနာဂတ္..ပစၥဳပၸန္က တသားတည္း
ဖမ္းဆုပ္မရတဲ႔ အလြမ္းေတြက
တစစီေၿခြခ်

ႏွလံုးသားလွလွေတြ ေႀကြလြင္႔သြားခ်ိန္
ေနရာေတြ အသက္မဲ႔သြားတယ္
အဲဒီညေလး တညမွာပါပဲ.....

ရင္ခုန္သံေတြထပ္တူက်
ေအာ္ၿမည္သံေတြတဝုန္းဝုန္းနဲ႕
ႏွလံုးသားကမ္းေတြ
တအိအိနဲ႔ၿပိဳဆင္းသြားတယ္....
ေရႊေရာင္အေငြ႔ေတြလြင့္ပ်ံ
ရီေဝအေတြးေတြႀကားမွာ
ကဗ်ာတပုဒ္အရည္ေပ်ာ္သြားတယ္

အဲဒီညေလးမွာပဲ
ခံစားခ်က္အတိတ္ကိုခဝါခ်
ေရ့ွဆက္ရမယ္႔အနာဂတ္
မနက္ၿဖန္ေတြမွာ
ရင္ခုန္သံ အသစ္..အသစ္ေတြကိုရင္မွာပိုက္လို႔

ရင္ခုန္သံ ထပ္တူက်တဲ႔
ငါတို႔အသဲကြဲသမားေတြရဲ႕
ရင္ခုန္သံ အသစ္ညေတြအတြက္..

လြင့္ပါးသြားရတဲ႔ၿဖစ္စဥ္ေတြ
ေသၿခာေနတဲ႔မေရရာမႈေတြႀကား
မွန္ေၿပာင္း(အေဝးႀကည့္) တခုလို
အနီးလား...အေဝးလား
ေသၿခာတဲ႔သရုပ္က
ငါ႔အၿမင္ေတြေဝဝါးေစတယ္

အဲဒီသမိုင္းမွာပဲ
ငါဟာ....
ေကာက္ေႀကာင္းၿဖစ္ခဲ႔ရ...

ဒီေန႔ဟာၿပႆဒါး
သရုပ္ၿပမႈ အလြဲေတြထဲ
အသဲကြဲသူေတြေႀကာင္႔
ေဘးလူေတြႏွလံုးအိမ္မွာ
ဆြံ႔အ အက္ကြဲသံေတြနဲ႔
ေၿဖသိမ္႔စရာကဗ်ာဟာ
အဆံုးသတ္ေတြမဲ႔လို႔ေပါ႔....

အဆံုးသတ္ေတြမလွတဲ႔ည
တေယာက္ႏွလံုးသား
တေယာက္ႏွစ္သိမ္႔လို႕
ေရွာင္မရ တိမ္းမရနဲ႕
ဒီညႊတ္ကြင္းထဲၿပိဳဆင္း
တဝဲလည္လည္နဲ႔ ၿပန္ေရာက္ခဲ႔တယ္။

အဲဒီရာစုေလးမွာပဲ
ႏွလံုးသားဗဟိုၿပဳတဲ႔ညခင္းေလး
ေမာင္ႏွမေတြစံုကာစုတဲ႔
ေဟာသည္.........ည
ရင္ခုန္သံ သံစဥ္ေတြက
မတိမ္းမယိမ္း သိုသိုသိပ္သိပ္ပါပဲ...

လြင္႔ပါးခဲ႔ရတဲ႔ၿဖစ္စဥ္ေတြက
“အႏႈိင္းမဲ႔”....
ငါ....တခြက္ေသာက္ခ်လိုက္တယ္
ရီေဝယစ္မူးတဲ႔ ယမကာအမူးမွာပဲ
တို႔တေတြ....အားလံုးခ်စ္ႀကတဲ႔
အဲဒီ.....
၁၅ .၀၆.၂၀၁၀...ည။



(အရုပ္ကေလး၊ ညလင္းအိမ္၊ အျဖဴေရာင္နတ္သမီး၊ မုိးေငြ႔၊ အႏႈိင္းမဲ့)

ဒီကဗ်ာေလးကုိတင္ရတာ ရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးပဲ...သတိရေနမိတယ္..အဲဒီေန႔ေလးက သူငယ္ခ်င္းေတြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ကဗ်ာေတြေရးၿပီး ညေနခ်မ္းေလးကုိေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတာ...အႏႈိင္းမဲ့ ဘ၀မွာဘယ္ေတာ့ မွ ေမ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါ ဘူး......။ (ႏႈိင္းေနာက္မက်ေသးပါဘူးေနာ္.. ေနမေကာင္းတဲ့ၾကားထဲကေန အဲကြန္းေအာက္တည့္တည့္မွာ ဒီကဗ်ာေလးကုိလာတင္တာ...ေစာင့္ေနၾကမွာစုိးလို႔.. စိတ္ပူေစခဲ့မိတဲ့ အတြက္ အားလုံးကုိ ေတာင္းပန္ပါတယ္) :(