နားမလည္ႏုိင္ေသးပါ

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ ဘ၀က ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာဆုိေပမယ့္.......

ေက်နပ္လုိ႔ေနေနခဲ့ရတဲ့ဘ၀ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး.....။ ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ ကုိယ့္ကုိ ကုိယ္တုိင္ေရးျခစ္ခဲ့တဲ့

အခ်စ္ဇတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ရဲ့ဒဏ္ရာေတြကေသရာပါေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ့......။ တစ္ခါတစ္ခါ

ေတြးမိတယ္....။ ငါ့စိတ္ကုိငါမပုိင္ဘူး...။ဒါဆုိ ဘယ္သူ ပုိင္တာလဲ လုိ႔ေမးရင္.....ကုိယ့္စိတ္

ကုိယ္ေတာင္ ကုိယ္မပုိင္ရင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ပိုင္ဆုိင္ခ်ဳပ္ကုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ ေ၀းလြန္းပါတယ္။

ႏႈိင္း...ငယ္ငယ္တုန္းကအေျပးၿပဳိင္တယ္...ပန္း၀င္ခံနီး ၿပဳိင္ဘက္ကုိ ခုိးၾကည့္လုိက္တဲ့ အတြက္

ဒုတိယပဲရခဲ့တယ္။ ေဘးလူေတြေျပာတာကေတာ့ ႏႈိင္းသာ ခုိးမၾကည့္လုိက္ရင္ ပထမရမွာတဲ့....။

သူတုိ႔ေျပာလိုက္မွ ႏႈိင္းျပန္ေျပးခ်င္စိတ္ကေပၚလာတယ္...။ အခုမွ အဲဒါေလးကုိျပန္စဥ္းစား

ၾကည့္မိတယ္..။ ဘာလို႔မ်ား ငါခုိးၾကည့္မိလုိက္ပါလိ့မ္ေပါ့...။ စဥ္းစားမိတာက ပထမဆုကုိ

လုိခ်င္တယ္ဆုိတာထက္အဲဒီေကာင္မေလးကုိ ႏုိင္ခ်င္ခဲ့တာ.. ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူက အတန္းထဲမွာ

လူေသးသေလာက္အရမ္းသြက္တာ.. ထုတ္ဆီးတုိးရင္လဲ ႏႈိင္းတုိ႔က ေရွ့စည္းကုိေတာင္မ၀င္

ရေသးဘူး..သူက ေနာက္စည္း (ဘိတ္စည္း)ကေနေတာင္ ျပန္လာေနၿပီ..ႀကဳိးခုန္ရင္လဲ

အဲဒီလုိပဲ..သူ႔လူေတြအတြက္ သူကအၿမဲ `ကူ´ (ကလူ) ရတယ္။သြက္လုိက္တာမွ လွစ္ကနဲ..

လွစ္ကနဲပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိ ပုိၿပီးႏုိင္ခ်င္ခဲ့တယ္.. (ဘာမွလဲ မဆုိင္ဘူးေနာ္..အမွန္ဆုိ သူ႔ဘာသူ

ေတာ္တာတတ္တာ..အဲဒီလုိပဲ အႏႈိင္းမဲ့က အက်င့္မေကာင္းတာ) ဒါေပမယ့္ ႏႈိင္း သူနဲ႔ျပဳိင္ခဲ့သမွ်

ၿပဳိင္ပြဲတုိင္း ရႈံးတာမ်ားတယ္...။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ ပုိႏုိင္ခ်င္တာထင္ပါရဲ့... အမွန္ေတာ့ အရႈံးဆုိတာ

ႏႈိင္းနဲ႔ ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ၿပီးသားဆုိတာကုိ ႏႈိင္းအခုခ်ိန္မွာေမ့ေနတယ္။ အခု အရြယ္ေရာက္လာေတာ့

အခ်စ္နဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး မၿပဳိင္ခ်င္ဘူး......အဲဒါ ရႈံးမွာေၾကာက္လုိ႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး..။ ခ်စ္သူကုိ

ၿပဳိင္ဘက္တစ္ေယာက္လုိ သေဘာမထားရက္တာ...တစ္ခါတစ္ခါ ခ်စ္သူကုိ ကုိယ္ကငဲ့ၾကည့္ခဲ့

သေလာက္ သူတု႔န္ျပန္လုိက္တဲ့ အရာတုိင္းက စိမ္းျပတ္လြန္းတယ္။ ၾကာၿပီ....

ေတာ္ေတာ္ေလးကုိၾကာခဲ့ၿပီ...သူ႔ကုိ နားလည္ႏုိင္ဖုိ႔ႀကဳိးစားခဲ့တာ...နားလည္ႏုိင္မယ္လုိ႔

ကုိယ့္ကိုကုိယ္လဲ ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ နားမလည္ႏုိင္လြန္းတဲ့ တစ္ေန႔ အလုိက္တသိေနာက္ဆုတ္ခဲ့ေတာ့

ကုိယ့္ကုိ ေရွ့တုိးဖုိ႔ သူတြန္းအားျပန္ေပးခဲ့တယ္...။ ကုိယ္အမွတ္မရွိမ်က္စိစုံမွိတ္လုိ႔ တုိး၀င္ခဲ့ပါတယ္။

သူ ကစားေနတာ... သူ႔ ေနရာလြတ္တစ္ခုအတြက္....ႏႈိင္းကုိ ကစားေနတာ ေသခ်ာပါတယ္....။ သူ

ႏႈိင္းကုိ ခ်စ္ခဲ့သလား... အခုခ်ိန္မွာ မေတြးသင့္ေပမယ့္... သူဖန္တီးေနတဲ့ ဇတ္အိမ္တခုအတြက္ေတာ့

နားမလည္ႏုိင္စြာနဲ႔ ေတြးေနမိပါေသးတယ္....။ စကထဲကနားမလည္ႏုိင္ခဲ့တာ..အဆုံးသတ္ေတာ့လဲ

နားမလည္လုိက္တာ ဘာဆန္းလဲေနာ္....။

ဘယ္လုိေျပာလုိက္ပါလိမ့္...............

စည္းတစ္ခုကုိ ကုိယ္တုိင္တားထားခဲ့တဲ့
အခ်ိန္ေတြတုိင္းမွာ နင္ရယ္ငါရယ္က
ဘယ္လုိအေၾကာင္းအရာမ်ိဳးကုိမွ ေျပာဆုိပုိင္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးေလ။

တကယ္ဆုိ....
မင္းမလုိလုိ႔ စြန္႔ပစ္ခဲ့တာပဲ
ဘာလုိ႔မ်ား လွည့္ၾကည့္ေနဖုိ႔ ႀကဳိးစားမွာလဲ။

ေျခဦးမလွည့္မိေအာင္
ႀကိတ္မွိတ္ႀကဳိးစားခဲ့ရတာေတြက
မုသားနဲ႔ေရာထားတဲ့ ရိသဲ့သဲ့စကားလုံးေတြေအာက္
အမွတ္မရွိစြာ ထပ္ေရာက္မိမွာ ငါစုိးပါတယ္။
(ႏႈိင္း)

ေရးထားတဲ့ စကားလုံးေတြက ဗလုံးဗေထြးျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္... ရင္ထဲ ရႈပ္ေထြး မြန္းၾကပ္လြန္းလုိ႔သာ ေရးလုိက္မိတာ...အမွန္ေျပာရရင္ေတာ့ ကဗ်ာျပန္ေရးဖုိ႔အတြက္ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူး။ :( နားမလည္တတ္တဲ့လူေရးထားတာဆုိေတာ့ ဖတ္တဲ့လူေတြလဲ နားလည္မွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ အားနာစြာနဲ႔ပဲ ေတာင္းပန္လုိက္ပါတယ္....။ ေပါ့ပ်က္ပ်က္နဲ႔ အားအားယားယားမ်ားေရးေနသလားဟယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ေျပာမယ္..။
အဲဒီလုိထင္ရင္လဲ ကိစၥမရွိပါဘူး....အႏႈိင္းမဲ့ အခုခ်ိန္မွာ မြန္းၾကပ္လြန္းလုိ႔ ေရးခ်င္တာေတြ..စာမ်က္ႏွာေပၚေရးခ်သြားမယ္..ၿပီးရင္ေတာ့
အႏႈိင္းမဲ့ ဆုိတာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာပါ.....။